Thursday, November 25, 2010













වැහි පොදට ගුලිවෙන
හීන පිරි යාමෙක
තුෂරයක පා වෙවී
ගියෙමි ලන්ඩන් පුරයට

සීතලට ගල් වුණ
හුදකලා නිවෙසක
සෙනෙහසක් තනිවම
සිහිනයක් ගැන පවසන

ඉල් මහට වැඟිරෙන
හීන් පොද කඳුලට
ළමැද ගිනියම දොවයි
නෙත් කෙවෙණි දෙකකට

කවුළුවෙන් පිට වෙන
හදේ දුක් ගිනි කඳ
සිහිල් සුළඟක් ලෙසින්
නිවන්නෙමි ළබැඳිව.

Thursday, November 18, 2010

කාලිනේමි- මානි පෙම් වත



අශෝක උයනේ ගල්තලාවක
දිගෑදී, පුර සඳකි ඉහළත
කාලිනේමිය පවසන්න මට
පුරසඳේ පළිඟුවේ විස්තර?

වීණා තත් ලෙලවමින් රාවණ
වයන මීරි නාදයේ මඳ නළ
රිදී සඳකැන් මත නැඟී ගෙන
පාව එන යාමයකි, මේ සුබ!

පළිඟු දිස් දෙන නුවන් කැල්මෙන
සඳ රැසින් නා ළපළු සිඹිමින
මුණින් දැහැනින් මුදා හර බැඳි
බඹුන් මැව් නිමැවුමක්ද මානිය?

නිසසලේ පාවෙන වලාකුළ
සඳේ කැල්මෙන් හද පුරෝගෙන
හෙමි හෙමින්විත් සඳ වසාගෙන
නික්මුණා සඳ සිහිල විදගෙන

පිපෙන කඩුපුල් මලක් නොදැනම
නටුව ගිලිහී වැටෙයි අකලට
සඳුන් ගසකට ඉවස ගන්නට
බැරුව හැඬුවා වරද දැන දැන

නැකැත් අහවර තරුව බැසගිය
මළ අඳුර දස අතින් පැතිරෙත
ළසෝ සෑයක දැවි දැවී මම
දැහැන් ගත වෙමි මතක විඳගෙන

අඳුරු ඡායාව


Thursday, October 21, 2010

දුකට කියන කවි



ගසා ගෙන ගිණි මැලක්
කවි කියමි, හඳ පහව යන තෙක්
හද පලන ලෝ ගිනි වැලක්
හඳේ ගොස් එහි ලැඟුම් ලන තෙක්..

ගින්නකින් දැවි දැවී වැනසුණ
අළු මතින් ඉපදෙන්න තතනන
අවසරයි ෆීනික්ස් කිරිල්ලිට
මතකයන් ළඟ තබා ගන්නට..

Saturday, May 8, 2010

පිනෙන් පින්වත්
වන්ට නොහැකිය
පෙමින් පෙම්වත්
නොවු නිසා මම

මඟුල් නැකතින් පිපුණු කුමරිය



සඳ දියෙන් නාවලා සුදු ගවොම අන්දවපු
පිච්ච මල සිනා සේ පිනි පොඳින් වත පිරුණු
සුළඟ මල වටේ කැරකෙමින් මලට සිත බැඳපු
කැකුළු මල් කුමරියකි මඟුල් නැකතින් පිපුණු

Tuesday, May 4, 2010

නික්මීම



වැව් සුළඟ සුසුම්ලන
කහපාට සැදෑවක
අඳුරු සෙවනැලි මැවේ
ඉහළ බොල්ගොඩ වැවක

රනින් ලියකම් අතුල
බසින හිරු රැස් වළලු
මවයි වැව් මනාලිය
මාල හත පළදවපු

කුඹුක් අතු වැව සිඹින
අඳුරු සීතල රැයක
පුර හදක් මෝදු වෙයි
ඇසළ මහ කියන්නට

සුදු නෙළුම් මල
ඇතැති ලිය වෙත
පෙම්පුරා සිත්
පහල කළේ කිම?

ලොව්තුරා සුව
සුවඳ විඳිනට

නෙළූයෙමි මම
සුදු නෙළුම් මල







නෙළූ නෙළුමට
පින්න ඉසිමින
මහද පිබිදූ
පිනිඳු වූ ඔබ
පර මලක් ලෙස
හිඳිමි අද මම
පින්න නොවැටෙන
ගිම්හානේ....

මව් සෙනේ ගුණ
ළය පුරෝ ගෙන
ඔබට පිදුවෙමි
මවක විලසින්
නුඹේ දුක ගෙන
මගේ හද තුළ
තබා සැනසූ
මම
ඔබේ නොව..

සොඳුර ඔබ සිත
මට දයා වී
පෑ සෙනේහෙට
වරම් නොවුණද
හිඳිමි නොබැඳිව
ළබැඳි සෙනෙහෙන්
වරම් දෙන තෙක්
මතු භවේ....

Sunday, May 2, 2010

හෙළේ හෙළුවෝ


දුගියෝ


ඒරාශ්ටක අපලය

වේලා පත්කඩයත් ගෙන
ගොනු වීලා කුස්සියකට
දෙන්නා එක්කල තරඟෙට
කුටු කුටු කුටු
මහ සද්දෙට..

'දූට අපල එක දිගටම
විවා දෝෂයොත් යහමෙට'
අම්මා කොඳුරයි හෙමිහිට

'දෙන දීගයකුත් හරියට
ගලපා කල යුතු ය හොඳට'
තාත්තා පවසයි තදේට

ඔහොම ඉතින් මතුරනකොට
මාත් කේන්දරෙ බැලුකොට
අපල නේන්නම් හොඳටම!

දොස් නඟන්නෙ හැම විට මට
බඳින්නෙ නෑ නිසි වයසට
ගන්නේ නෑ එය වගකට

හැට පැයේම
කොඳුර,කොඳුර,
මතුර,මතුර,
ජප කරනා
එක ම අපලෙ

'විවා වීම...!
'



සඳ පිපෙන
පිනියාමෙ
පින්න මලක්
පින්නෙන්
පිබිද
පිපෙයි තනිවම

හිත


ඇහැකට - නො පෙනෙන
කනකට - නො ඇසෙන
දෑතට - නො ගැනෙන
එක තැන - නො සිටින
එහෙ මෙහෙ - විසිරෙන

හිත

ඇහැට කනට
පෙනෙන දෙයට
හලමින් කෙළ
ලොබ බැඳි විට
අල්ලන කොට
ගිණි වගුරන

හිත

පැත්තක ඉදගෙන කරනා
දීන-අමන-ජඩ වැඩ ටික

අපිත් ඉතින් උඩදාගෙන
හිතත් එක්ක එකතු වෙලා
හිත හිත කොරනව ගොන්කං
හිතට සතුට ලැබෙන නිසා

සඳ පවනැලි යට සා මුව කෙළි දොළ


සිහිල් සඳ
පවනැල්ලෙ
ලදළු නුග
සෙවනැල්ලෙ
පිනි විසුළ
උඳුපිල්ලෙ
සා මුවන්
කෙළිදෙල්ලෙ

රෑහි නඳ


ගස් අතරින්
හෙමින්සැරේ
කහපාටට
පායන සඳ
කුලුදුලේම
දැක්ක ගමන
කුලුදුල්
පොඩි රෑහි බබුගෙ
කටින් පැන්න
හිනාවෙ හඬ
පවසා හිනැහෙයි
රෑහැයියො
හැමදාකම
රෑට රෑට...

'කුරක්කන් පිට්ටු සමග මී කිරි රුහුණේ වැසියන්ගේ ප්‍රණිත ආහාරයකි'


සල්ලි දීල ඉගගෙන ගන්න
කොළඹට යන ගමේ ළමයි
ඉඳහිට ගමකට ඇවිදින්
ගමේ කෑම අතගාමින්
කන බත් පත දෙස බලාන

'අම්මෙ, ඔහොම කතහැකිවෙද?
පිට්ටු එක්ක මී කිරි හෙම????'

'කුරක්කනේ පිට්ටු එක්ක
මී කිරි මෙහෙ ප්‍රිය කෑමක්
මේ රුහුණේ වැසියන් හට!!!'

(කැල්සියම්..+කැල්සියම්...

= අස්ථි සවිමත් වෙන්න)

අනේ කොල්ලො රුහුණෙ වෙලත්
නොදන්න හැටි රුහුණු කෑම
කන්න ඉගෙන ගනින් ඉතින්
නැතොත් තොපට නැතිය හෙටක්!

කළුතර බබ්බු




කෝළං නැටුම්

උලයි නෙක වර්ණයන් - පැහැ දි දී ඇඟ පුරා
අඳියි ඇඳුමන් බෝම - පසිඳුරන් පිනවෙනා
නටයි නැටුමන් මිහිරි - තාලය ද වරදවා
බලයි උන් රඟන දෙස - සිනාසී කෙළ හලා


ජීවිතය ඉක්ම වූ ජොලිය


වැහි දවසක
උණු දුම් ගුලි විසිවෙන
කහට තේකක
කූඹි ජෝඩුවක්
නිදහසේ
පාවෙන
අපූරුව...

මේ දවස් වල මම


පුස් ගඳ හමන,
අව පැහැ ගැන්වුණු
දාඩියට පෙඟුණු
සුගතපාල ද සිල්වගෙ
'හතර වැනි තට්ටුව'
ළඟ
පාන් සමඟ
පරිප්පු පිඟානක්
ලෙවකමි...

ජවුසං

මහ රෑ ජාමේ
පිජාමා ඇඳ ගෙන
ජාම බේරගන්න
ජමරාමෙට
ජල්ලි අල්ලන
ජුවානිස් අප්පුලා
ජොසපින් නෝනලා

Wednesday, March 10, 2010

මළ මල


පෙති )වි හි දා(
සිනාසුනෙමි
හිනැහුණු නිසා
හිරු

සැඬවූයෙන්
(ඇකිළුනෙමි)
නපුරු නිසා
හිරු

Friday, February 26, 2010

කැඩුණු කුඩවල නන මහන මහතා


ගාලු පාරේ කොන්ක්‍රීට් ගැලවුණු
පදික වේදිකාවේ
කොනක
නන කැඩුණු
කලු කුඩේ යට
කැඩුණු කුඩ වල
නන මහන
ඒ මහතා
සමඟ
මා
හිනැහුණා..
"පව් අහිංසකයෙක්"


ඔහු
මා සිනාව
මවිත දෑසින් බලා
හිනැහුනා,
ඉවත බලාගෙන..


"නෝන්ජල්කාරයෙක්!

ජංගම කන්දොස්කිරියාව


එයාගෙ ලෝකයේ ඉඳගෙන
ගීයක්
උරුවම්බායි,
ජංගමයා
~~~
එකම සිංදුව

එක

දි



.
.

.
.

කෙනිත්තුවේ
වැරෙන්..
නතර කරන්නට ඔය

කන්දොස්කිරියාව!!!!

ලෝකෙ වැඩ ගොඩ ගැහිලා
මූ
මෙතන ඉඳන්
ජොලිය දාගෙන..!

"ඉන්න ටිකේ ඉම්මු සුදෝ~ ජොලිය දමාලා"

ආච්චිගෙ රෙද්ද!!
හිතට නිදහසක් ගන්න
ඉඩ දෙන්නෙම නැද්ද දෙයියනේ?
උඹට විතරක් විනෝදේ
එතකොට
අපේ පරමානන්දෙ
උඹේ ඔය කන්දොස්කිරියාව
අහගෙන ඉන්නඑකද ?

අනුන්ගෙ කතා රුදාවට
උඹ උරුවම්බාන්නෙ මොකටද?

~~~
ඔය ආයෙත්..!
කනකට ගන්න එකෙක් යැ


මො න ම ඟු ල ක් ද දෙ යි ය නේ.......!

හිටපන්..
තද කරනව උගුරු දණ්ඩෙන්ම
සයිලන්ස් වෙන්නම!



දැන් හරි!

"මකුළු දැල"

බිත්ති දෙක
|
යා කරල
හරි අපූරුවට වියපු
මකුළු දැල දිහා
මම බලා උන්නෙ
කවියකට හොඳ
නිමිත්තක්

"මකුළු දැල"

...දැක්කෙ
අහම්බෙන්
දැල වියූ

මකුළුවා

ඌ,
මා දිහා බලල
සමච්චලේට වගේ
හිනා උනා..
'මොකෝ?'
කියල
වැඩක් නැති උනත්
ඇහෙන
නෑහෙන

ගානට මට
එහෙම කියවුණා..

'දැන් ඔය
ලියලා තියෙන්නෙ
දැල ගැනද?
නැත්තං
මකුළුව ගැනද?'


>අඩුවිහිදාගෙන<
හිනා උනු ගැම්මට
මුළු දැලම හෙල්ලුනා...





Tuesday, February 16, 2010

දවසක් දා හැන්දෑවක - කුළුදුල් පෙම් මිහිර


දවසක් දා හැන්දෑවක
පත් ඉරුවක් මත හිස ඔබාන
කියෙව්වෙමි
රසික ජයකොඩියන් ලියූ
"දවසක් දා හැන්දෑවක...."

ඔහුගෙ පන්හිඳ
ප්‍රේමය සොයා යන සඳ
ඇහින්දෙමි
නෑඹුල් පෙමක අරුමය

ප්‍රේමයෙන් පෙම්වත් වන
පද වැල් අතරට හිත යන
ඒ කුලුදුල් පෙම් මිහිර
විදගත්තෙමි
සිනහ වී තනිව...


පින්වත් පෙම


පින්නෙන් පීදුන
පිනිඳු පිපුන
පින්වත් පුන් දින
පිදූ පෙමක පින...

සෙත් පිරිත


අරුණළ'ලු පැතිරෙන

හිමිදිරි උදයක
තුන් පිරිත් ඇසෙනා පැයේ
මුතු පිනි විසිරුණු
කොඳ මල් නෙළමින
පැතූවේ සෙත ළබැදියේ


Sunday, February 14, 2010

විහඟ ගීයක වස්දඬු රාවේ



විහඟ ගීයක
මිහිරි ගී නද

විසිරුණේ මල් කෙමියකින්
සිලෝ ගීයක
ඇමිණු පෙම් පද
නාද දේ වස්දඬු මුවින්
වැලි තලාවක
ලහිරු කැන් වැද

සෙනේ මඬලක් තනවමින්
දෙලෝ දෙවොලෙක
සුරලියක වෙද
රඟන සේ සඳ කින්නරුන්?

අහෝ වැලන්ටයින්


පාගලා පැඩ්ල් එක
ඇරලා- ආවා ට
වැලන්ටයින් කාඩ් එක
ඔහු දීල, කලින් මට
!

ගොපල්ලා සහ කිරිකෙල්ල



Friday, February 12, 2010

සෙනේ වැලැඳි නිල් මානෙල්




නිල් අරණේ සුළං සැරේ
සිලි සිලියේ සැලෙන්නේ
හදින් හදට මිමිනූ පෙම්
පිළිසඳරයි මැවෙන්නේ

නිල් අහසේ කැටි වලාව
හැඩ මවමින් ඇදෙන්නේ
තණ බිස්සේ දිගා වෙලා
හද සුළඟට අරින්නේ

නිල් දියවර සීතල යට
කිමිද කිමිද බලන්නේ
නිල් මානෙල් මල් යුවළක්
සෙනේ වැලඳ සිටින්නේ

හෙළය

හෙළ කමක් හදවත දරා ගෙන
හෙළ වෙතොත් හෙළ, මව් බිමෙන්
හෙළු හෙළේ, හෙළ රණ විකුම් පා
හෙලු හෙලන්නට රුපුනොදුන්

හෙළ දැයේ වූ හෙළ පුතුන් හෙළ
හෙළ බසින් හෙළයෝම වෙත්
හෙළදිවේ හළ හෙළූ දහදිය
හෙළන්නේ හෙළයෝම වෙත්

හෙළ පුතෙක් දස මසක් කුසහොත්
හෙළේ හෙළ කත පින්බරයි
හෙළ පුතෙක් හද පිරූ පෙම්වත්
හෙළේ හෙළ කත පෙම්බරයි

Thursday, February 4, 2010

හද නිවස


කී කල ඔහු හද තුළ

නවාතැන් ගන්නට
ඔහු හද

මට සුදුසුම තැන බව දැන
සෙනෙහසින්

නවාතැන් ගතිමි...