වැස්ස නුඹ එය දන්නවානම්
මුරුගසන් වැසි හෙළනවා ඇති
ඇගේ සිත් ගිනි නිවාලන්නට
බැරුව වැහි බිඳ දුක් වෙනව ඇති

විසල් රුකකට වාරු දී ගෙන
සුසුම් හෙළනා ලතාවක් ඇති
නෙත් විලෙන් ඇඳ හැලෙන උණු දිය
මහා පොලොවට දැනෙනවා ඇති

මහා මාරුත ඇවිත් තුරු-ලිය
මැදින් පියඹා යන්න තතනති
මහළු ගස්වැල් සුළ‍‍ඟෙ නැටවී
හමන සුළ‍ඟට තාල නංවති

වැස්ස නුඹ එය දන්නවානම්
අකල් වැසි වස්සන්න නොසිතති
විසල් රුකකට උහුල ගන්නට
බැරිතරම් ළය තෙත් නොදෙනු ඇති

අරුණැසිය,

ඇහැරෙන්!

මේ

බක් මහේ හිරු මඟුල

බතින් සරු හිනා මල්

පල දරන්නේ මහ මඟුල

ගම් බිමේ පුසුඹ වැල්

හිත කීරි අනිනා සමය

හෙළය නළියන සමය

අවුරුද්ද සැණකෙළිය