වැහි පොදට ගුලිවෙන
හීන පිරි යාමෙක
තුෂරයක පා වෙවී
ගියෙමි ලන්ඩන් පුරයට
සීතලට ගල් වුණ
හුදකලා නිවෙසක
සෙනෙහසක් තනිවම
සිහිනයක් ගැන පවසන
ඉල් මහට වැඟිරෙන
හීන් පොද කඳුලට
ළමැද ගිනියම දොවයි
නෙත් කෙවෙණි දෙකකට
කවුළුවෙන් පිට වෙන
හදේ දුක් ගිනි කඳ
සිහිල් සුළඟක් ලෙසින්
නිවන්නෙමි ළබැඳිව.
2 comments:
ලස්සන පද ගැලපීමක් !!!! මාතර අයට කවි ලියන හැටි උගන්වන්න ඕනේ නැහැනේ. උපතින්ම කවි කම් අරගෙන නේ එන්නේ !!! දෙපාරක්ම කියෙව්වා
kauda london giye .. kohoma unath amuthu hageemak enawaaaaa
Post a Comment